محمدرضا سعیدی سایت شخصی
روز دوم عید بود برای پیاده روی به سطح محله رفتم، بزرگراه امام علی هنوز از خیابان صفا گذر نکرده بود.
کوچهای بود به نام تفتیشــی که به
واسطه احداث بزرگراه امام علی ع اکنون فقط ضلع غربی آن باقی
مانده است. به ابتدای کوچه تفتیشی که الان تقاطع خیابان صفا و
بزرگراه امام علی محسوب میشود رسیدم. پرسنل نیروی انتظامی
را دیدم که ایســتگاه نوروزی را مســتقر کرده و جمعی از روسای
کلانتری و معاونان و … برای بررسی و بازدید و خداقوت گوئی حضور
داشتند، به واسطه آشنائی در جلسات، ســلام علیک گرمی باهم
کردیم. کمی هوا سوز داشــت ، برایم سوال شد اینها در این سرما
بحث برق و دستشوئی و … را چه خواهند کرد؟ به سرگرد رستمی
گفتم اگر از من جانمایی میپرسیدید جای بهتری برای شما سراغ
داشتم، گفت: کجا؟ الان جابجایی کمی برایمان مشکل و نیازمند
هماهنگی اســت. گفتم محلی که مد نظرم است ۱۰۰متر با اینجا
فاصله دارد، دقیقا مقابل سرای محله صفا، هم خیال من از بابت سرا
در ایام تعطیلات راحت میشود هم پرسنل شما میتوانند از آنجا
بهرهمند شوند، با یکساعت بحث نظر حقیر را پسندیدند و قانع شدند
و آن همه وســایل و چادر رو دوباره جمع کردند و در مقابل سرای
محله صفا مستقر شدند. دو سه روز گذشته بود که یک شب یکی از
مامورین شیفت شب ، ساعت ۲شب به من زنگ زد که بیزحمت
بیائید، از داخل سرای محله صدای آب میاد. سریع رفتم سرا ، در
طبقه همکف دیدم از داخل آسانسور آب سرازیر شده است، طبقه
به طبقه تا پنجم بالارفتم و کنترل کردم، تا پشت بام خبری نبود،
درب پشت بام را باز کردم چشــمتان روز بد نبیند، با ایزوگامی که
تازه در پشت بام نصب شده بود چنان خوب عایق شده بود که از آن
همه آب، استخر بزرگی در پشت بام به وسعت ۱٧۰متر و عمق ۴۰
سانت درست شده بود و سر ریز آب از داخل اطاق آسانسور به داخل
آسانسور راه پیدا کرده بود. به خاطر تعطیلات و مصرف کم آب در
محله، فشار آب زیاد شده بود و باعث ترکیدگی در لوله آب کولر در
پشت بام شد و چون راه کف شور گرفته بود، آب طی یکی دو روز
در پشت بام جمع شده بود. خیلی به فکر رفتم که چه حکمتی خدا
دارد که روز دوم بخوام چرخی در محل بزنم و بچه های کلانتری رو
ببینم و اونها رو به جلوی سرا انتقال بدم و … تا اینکه سه روز بعدش
به واســطه حضور این عزیزان از چنین اتفاقی مطلع بشم که چه
بسا به واسطه تعطیلی سرا، اگر مطلع نمیشدم تا بعد از تعطیلات
چقدر آب به ساختمان آسیب میزد و حتی شاید میتوانست منجر
به تخریب سقف و … شود. با پرسنل شیفت شب شهرداری تماس
گرفتم و با حضور دوستان موضوع ختم بخیر شد. تا ۴صبح ۵نفر
مشغول کار بودیم. شاید پس از گذشت چهار- پنج سال ، جز خداوند
شاهد و مطلع دیگری از این امر خبر نداشت تا اینکه امروز به واسطه
خاطره ای از یکشورایار در یادداشتی آن را تقدیم کردم و شاید هم
باقیات صالحاتی که در امور عام المنفعه و مشارکت داوطلبانه افراد از
آن یاد میشود محسوب شود و چه بسیار از این دست امور که توسط
شورایاران ارجمند در محلات صورت پذیرفته و حتی ساکنین آن
محل هم خبر نداشته باشند
